Timmervrouwen
Tik tik tik?EUR?. Zeven uur. Tik tik tik. Twee over zeven. Wat hoor ik toch steeds? Tik, het gaat maar door. Af en toe wat commentaar op een andere timmerman, maar met een positieve toon. Samen. Samen werken zij aan hun ?EUR~project?EURTM. Ik loop richting het raam, en kijk naar buiten. Het schemert, de lantarenpalen wachten nog tot ze aan mogen. De wind licht suizend. De maan zoekt een plekje tussen de kale plekken van de wolken. Nee, ik kijk niet naar een bouwproject van Notebomers Bouwgroep. Nee, ik kijk naar vier meisjes die op onze grond een heuse hut aan het timmeren zijn. De kleinste kijkt net boven de pallet uit die van onderen wordt vastgetimmerd door haar zusje. Die andere twee? Ik meen te herkennen dat een van de twee mijn buurmeisje is. Gewapend met de hamer en spijker en gehesen in dikke winterjassen, timmeren de timmervrouwen rustig door.
Waarschijnlijk niet eens bewust van het feit dat ze op onze grond aan het bouwen zijn. Waarschijnlijk niet eens bewust van het feit dat er een vergunning aangevraagd moet worden in Grootegast. Nee, niet een bewust op onze grond. Maar ach, wat maakt het ook uit. Zolang ze plezier hebben en er geen ongeval plaats vindt, vind ik het best. Tik tik tik. Serieuze business naast ons huis. Nu staan ook mijn vader en zus te kijken uit onze woonkamerraam. Met de lamp uit, om ze niet te laten schrikken.
Eerst maar de laatste hand leggen aan deze column. Naast mij een bierglas gevuld met Berenburg gemixt met bruine suiker. Een tip van de toneelvereniging uit Niekerk. Want ik begin verkouden te worden, maar heb vrijdag en zaterdag nog twee voorstellingen. En ja, dan kan je beter fit zijn. Of Berenburg helpt? Dat weet ik niet, maar lekker is het wel. Tik tik tik, zelfs boven is het timmerwerk te horen. Wat een geluk dat de buurman slecht horend is. Morgen maar even kijken, of er al een dak op zit.
Jan Medema